Pod takim tytułem publiczność zaproszona do Szkoły Podstawowej w Zdunach obejrzała wieczornicę. Widzowie przeżywali i rozpamiętywali chwile poświęcone życiu.
Słowa noblistki posłużyły, Magdalenie Smektale i Justynie Basty – inspiratorkom tego wydarzenia kulturalnego w życiu szkoły i społeczności lokalnej, za punkt wyjścia do pogłębionej refleksji o przemijaniu, miłości, pamięci… To widowisko teatralno – poetyckie niosło wiele treści. Każdy mógł w nim odnaleźć co innego. Pozwalał na to dobór literatury, muzyki, śpiewanych piosenek oraz taniec. Taka forma przekładu intersemiotycznego pozwoliła kontemplować te ponadczasowe wartości, na które kierowały uwagę odbiorców inicjatorki spektaklu teatralnego. Nastrój wywołany grudniowym wieczorem i bliskością świąt Bożego Narodzenia potęgowały doznania publiczności. Atmosferę podkreślał także minimalistyczny i wymowny wystrój sali, przede wszystkim jednak – oświetlenie pomieszczenia.
Podporą w działaniu reżyserek byli uczniowie klasy VI A w roli głównej, ponadto z VII A oraz uczennica z klasy II A. Tancerze estradowi i baletowi rekrutowali się z obecnych uczniów, jak i z absolwentów.
Wśród zaproszonych gości byli: przedstawiciele władz Zdun (Miłosz Zwierzyk i Anna Pietrzak-Figlak), Karolina Grzelak, przewodnicząca RR w SP Zduny, Joanna Lepczyńska, dyrektor Biblioteki Publicznej w Zdunach, Elżbieta Kurkiewicz, szefowa działu kultury w ZOK Zduny oraz grono pedagogiczne i rodzice występujących uczniów.
To przedstawienie teatralne było unikalnym i ważnym sposobem kontaktu publiczności ze sztuką.
Bogumiła Bojewska
